بر اساس گزارشی که روز دوشنبه توسط یک آژانس بین المللی حقوق بشر منتشر شد، دولت کوبا مسئول مرگ یک فعال سیاسی برجسته در سال 2012 بود که جنبشی را سازماندهی کرده بود که به دنبال وادار کردن دولت به دادن آزادی بیشتر بود.
این فعال، اسوالدو پایا، در یک تصادف رانندگی مشکوک در شرق کوبا کشته شد که خانواده و حامیانش همیشه بر این باور بودند که توسط دولت ایجاد شده است.
در زمان مرگ، آقای پایا، 60 ساله، یکی از برجسته ترین اعضای اپوزیسیون کوبا بود که به دلیل رهبری یک کمپین مردمی در پشت همه پرسی که به کوبایی ها حق انتخاب نظام سیاسی کشور را می داد، توجه بین المللی را به خود جلب کرد.
بسیاری آقای را در نظر گرفتند. پایا تنها کسی باشد که شانس تبدیل شدن به یک رقیب دموکراتیک رژیم و هموار کردن راه را برای یک دولت نماینده‌تر داشت.
مقامات کوبا گفته بودند که این تصادف پس از آنجل کارومرو، سیاستمدار جوان اسپانیایی که در حال رانندگی خودرویی بود رخ داد. پایا در حال سفر بود، کنترل خود را از دست داد و به درخت برخورد کرد. آقای. کاررومرو بعداً به اتهام قتل از طریق وسیله نقلیه دستگیر و به چهار سال زندان محکوم شد.
اما تحقیقات مستقل که تکمیل و بررسی شواهد و شهادت چندین شاهد یک دهه به طول انجامید، با یافته های دولت در تناقض است. آقای. بر اساس گزارش کمیسیون حقوق بشر بین‌آمریکایی که نقض حقوق بشر در سراسر نیمکره کره زمین را مشاهده و بررسی می‌کند و بخشی از سازمان کشورهای آمریکایی است، خودرو پایا توسط یک خودروی رسمی دولتی برخورد کرد و باعث تصادف شد.
یک مسافر دیگر به نام هارولد سپرو، یک فعال حقوق بشر نیز کشته شد.
کمیسیون “شواهد جدی و کافی برای نتیجه گیری اینکه ماموران دولتی در مرگ” این دو مرد مشارکت داشته اند، یافت. هر دو مورد خشونت، آزار و اذیت، تهدید، سوء قصد به جان خود و در نهایت تصادف اتومبیل که منجر به مرگ آنها شد، قرار گرفتند.»
مقامات کوبا بلافاصله به درخواست ها برای اظهار نظر پاسخ ندادند. این جزیره از شرکت در سازمان کشورهای آمریکایی که کشورهای سراسر قاره را گرد هم می آورد و رئیس جمهور سابق رائول کاسترو زمانی آن را “ابزار سلطه امپریالیستی” خواند، حذف شد. قطعنامه سال 2009 تعلیق را لغو کرد، اما کوبا هرگز به آن ملحق نشد.
آقای. پایا بنیان‌گذار و رهبر جنبش آزادی‌بخش مسیحی، یک حزب مخالف بود که برای دموکراسی چند حزبی در جزیره، که بیش از شش دهه توسط یک رژیم کمونیستی اقتدارگرا اداره می‌شد، فشار می‌آورد.
تلاش های او در اواخر دهه 1990 در پروژه وارلا، طوماری که خواستار برگزاری همه پرسی ملی برای بازنگری سیستم حاکم، از جمله انتخابات آزاد، آزادی بیان و عفو زندانیان سیاسی بود، به اوج خود رسید. این پیشنهاد نشان‌دهنده توبیخ سرزنش‌آمیز برای چنگال آهنینی بود که فیدل کاسترو، رهبر وقت آن کشور، بر کوبا داشت.
در پاسخ، مقامات فعالان وارلا را بازداشت کردند و برخی از امضاکنندگان طومار را مجبور به پس گرفتن امضای خود کردند. آقای. در گزارش این کمیسیون آمده است که پایا “تحت نظارت و آزار دائمی قرار داشت.” تلاش برای برگزاری همه پرسی در نهایت شکست خورد.
پس از تصادف اتومبیل، آقای در این گزارش آمده است که کارومرو به بیمارستان منتقل شد و در محاصره سربازان قرار گرفت. او توضیح داد که خودروی دیگری با آنها تصادف کرده و آنها را به زور از جاده خارج کرده است، اما یک مقام کوبایی اصرار دارد که برخوردی صورت نگرفته است.
«البته من پاسخ دادم که این دروغ بود، تصادفی رخ نداده، بلکه حمله ای آشکار است. او با مشت به صورت من زد. کارومرو به کمیسیون بین المللی گفت. او گفت که دولت او را برای حمایت از نسخه آنها تحت فشار قرار داده است. وی همچنین به کمیسیون گفت که این مقام مسئول گفت: آینده شما به اعتراف شما بستگی دارد.
این کمیسیون از کوبا خواست تا به خاطر نقض حقوق بشر علیه آقای آقای ترامپ غرامت بدهد. پایا و آقای سپرو، تحقیقات کاملی را برای روشن شدن آنچه اتفاق افتاده آغاز کنید و مسئولین را مجازات کنید.
کری کندی، رئیس گروه حقوق بشر رابرت اف کندی، گروهی که این پرونده را به کمیسیون حقوق بشر رسانده است، می‌گوید: «مقامات دولتی سعی کردند مرگ خود را به دلیل تصادف رانندگی مقصر بدانند، اما خانواده پایا بهتر می‌دانستند. ویدیو ارسال شده در توییتر.
آقای. آنجلیتا باینس، معاون سازمان کندی در امور بین المللی و دادخواهی گفت که پایا، یک رهبر کاریزماتیک، تهدیدی مشروع برای رژیم محسوب می شود.
او گفت: «آنها نمی توانستند او را بکشند. باید طوری ساکتش می کردند که تصادفی به نظر می رسید وگرنه شهید می شد که همین کار را هم کرد».
ام‌اس. باینز اذعان کرد که یافته‌های کمیسیون تا حد زیادی نمادین بود، زیرا کوبا تقریباً به طور قطع از هیچ یک از توصیه‌های این هیئت تبعیت نخواهد کرد.
رزا ماریا پایا، آقای رزا ماریا پایا، گفت: «این حکم چیزی را که ما همیشه می‌دانستیم ثابت می‌کند، یعنی اینکه رژیم کوبا پدرم و هارولد سپرو را به دستوری که نمی‌توانست از سوی هیچ‌کس دیگری صادر شود، به قتل رساند. دختر پایا.
ام‌اس. پایا ابتکاری به نام CubaDecide را در سال 2015 برای تغییر نظام سیاسی سرکوبگر کوبا تأسیس کرد.
او گفت: «ما با درد رژیم کوبا در قتل پدرم زندگی کرده‌ایم. ما شکست بزرگ دیکتاتوری را دیدیم که این مرد را کشت اما نتوانست میراث او را بکشد.»
