جیمی کابال در یک غروب پر بخار در پارک فلاشینگ میدوز کرونا در کوئینز، صفی از مشتریان در کامیون بستنی مستر سافتی خود داشت. او میلک شیک ها، کاسه های وانیلی را با توت فرنگی مخلوط کرد و مخروط ها را در پوسته های گیلاس و تمشک آبی فرو برد. یک پسر بلافاصله پس از پایان پذیرایی خود، از والدینش التماس کرد که چیزهای بیشتری داشته باشند، و به غذاهای منو که به شکل باب اسفنجی، سونیک جوجه تیغی و تویتی بود اشاره کرد.
ازدحام مانند این برای فروشندگان بستنی در سراسر کشور نادرتر می شود زیرا قیمت های بالای سوخت باعث افزایش تورم می شود و باعث می شود که برخی از صاحبان کامیون های دارای خدمات نرم افزاری آینده خود را در این تجارت زیر سوال ببرند.
قبلاً داشتن یک کامیون بستنی پیشنهاد سودآوری بود، اما برای برخی، هزینه ها غیرقابل تحمل شده است: دیزلی که کامیون ها را نیرو می دهد به بالای 7 دلار در هر گالن رسیده است، قیمت بستنی وانیلی 13 دلار در هر گالن و یک جعبه 25 پوندی آبپاش در حال حاضر است. قیمت آن حدود 60 دلار است، دو برابر هزینه یک سال قبل.
بسیاری از فروشندگان می گویند که پایان عصر کامیون های بستنی سال ها در حال ساخت است. حتی گاراژهایی که این کامیون‌ها را در خود جای داده‌اند نیز در حال توسعه هستند و با کاهش تعداد کامیون‌های بستنی، فضاهای پارکینگ را به انواع دیگر فروشندگان مواد غذایی اجاره می‌دهند.
پارک‌ها، استخرها و خیابان‌های مسکونی قبلاً قلمروی اصلی برای مرد بستنی بودند. اما اکنون، اغلب اوقات، صدای جرنگ یک کامیون با سرویس نرم برای جمعیتی که هیچ‌کس وجود ندارد بازی می‌کند، زیرا قیمت برخی از مخروط‌ها با افزودنی‌هایی مانند بستنی چرخشی و سس شکلات در برخی از کامیون‌ها به 8 دلار می‌رسد.
اگرچه به نظر می‌رسد هیچ سازمانی آمار دقیقی درباره تعداد کامیون‌های بستنی‌ساز در خیابان‌های نیویورک ندارد، اما برخی از مالکان می‌گویند که احتمالاً در چند سال آینده این تجارت را ترک خواهند کرد. استیو کریستنسن، مدیر اجرایی انجمن بستنی آمریکای شمالی، گفت: این احساسی است که در سراسر کشور احساس می شود، جایی که فروشندگان بستنی سیار با هزینه های بالاتری برای مجوزهای شهری و ثبت نام و رقابت شدید با سایر مشاغل بستنی مواجه هستند.
به گفته او، کامیون بستنی “متاسفانه در حال تبدیل شدن به یک چیز از گذشته است.”
روش‌های تحویل جدید، از طریق برنامه‌های شخص ثالث یا آشپزخانه‌های ارواح، در حال گسترش هستند. او گفت که فروشگاه های اسکوپ آجر و ملات بر ارائه یک تجربه سرگرم کننده تمرکز می کنند و ده ها طعم بیشتر از یک کامیون بستنی سنتی را ارائه می دهند و خطوط را از این وسایل نقلیه دور می کند.
آقا گفت: “این وحشتناک است.” کابال، فروشنده بستنی در کوئینز، که در 9 سال گذشته روی کامیون های بستنی کار کرده است. تورم حتی هزینه قطعات مکانیکی کامیون را نیز افزایش داده است. سال گذشته، زمانی که دستگاه لجن‌کش او خراب شد، قطعه‌ای که او نیاز داشت 1600 دلار قیمت داشت. او تصمیم گرفت چند ماه دیگر صبر کند تا آن را تعمیر کند، اما قیمت قطعه تقریبا دو برابر شد و به 3000 دلار رسید. حالا، لجن از منو خارج شده و دستگاه در گاراژ او نشسته است.
در سال 2018، آقای کابال فکر می‌کرد که تجارت در پارک فلاشینگ میدوز کرونا برای حمایت از کامیون خود به اندازه کافی خوب است، بنابراین خانه‌اش را در نیوجرسی به قیمت 380000 دلار فروخت، به هیکس‌ویل، نیویورک نقل مکان کرد و امتیازی از مستر سافت خرید. او قراردادی با شهر برای فعالیت در پارک گرفت.
علیرغم ده ها هزار دلاری که او هر سال برای آن مجوز و سایرین می پردازد، آقای. کابال با فروشندگان بدون مجوزی که میوه، امپانادا و چرخ‌های دورو را از کالسکه‌های کودک و حتی بستنی از گاری‌هایی که به‌طور استراتژیک در اطراف کامیون او قرار داده شده‌اند، مبارزه کرده است. او گفت که آنقدر از قیمت او کم کردند که امکان رقابت برای او وجود ندارد.
در منهتن پایین، رامون پاچکو با تصمیم اخیر خود مبنی بر افزایش 50 سنت قیمت‌های خود دست و پنجه نرم می‌کند تا برخی از هزینه‌های روزانه افزایش یافته‌اش، مانند 80 دلار بنزین (15 دلار قبل از همه‌گیری) و 40 دلار در گازوئیل (18 دلار قبل از آن) را جبران کند. او اکنون حدود 41 دلار برای سه گالن بستنی وانیلی که قبلا 27 دلار قیمت داشت، پرداخت می کند.
او 27 سال است که بستنی می‌فروشد و از زمان همه‌گیری، او گفت که متوجه کاهش تقاضا شده است. او اکنون فقط 200 دلار پول می گیرد، قبل از خرج، و نه ساعت بستنی می فروشد. گاهی اوقات، اگر یک مشتری معمولی با 2 دلار بستنی نزد او بیاید، آن را با ضرر می فروشد.
آقای “من 66 سال دارم و خسته هستم.” پاچکو به اسپانیایی گفت و افزود که در فکر فروش کامیون خود در سال آینده است.
کارلوس کاتز دو سال پیش تصمیم گرفت کار خود را در یک اغذیه فروشی ترک کند و در یک کامیون بستنی کار کند تا زندگی خود، همسرش و سه فرزندشان را تامین کند. او وام گرفت و کامیون خود را در ماه می خرید.
مرد بستنی که او آن را از او خرید، مسیری در ویلیامزبورگ، بروکلین و آقای داشت. کاتز در برابر افزایش قیمت‌ها مقاومت کرده تا از بیگانگی مشتریان خود جلوگیری کند، حتی اگر هزینه‌هایش برای محصولاتی مانند بسته‌ای 250 عددی کیک دو برابر شده است.
او به زبان اسپانیایی گفت: «این سال‌ها بدترین سال‌ها برای کامیون‌های بستنی بوده است.» وی افزود: «من سعی خواهم کرد بهترین کار را برای ادامه این تجارت انجام دهم. من به خانواده‌ام غذا می‌دهم و نمی‌توانم کاری را که امتحان نکرده‌ام ترک کنم.»
قیمت بنزین تکان دهنده ترین هزینه در ماه های اخیر برای اندرو میشیوسیا، مالک شرکت اندی ایتالیایی آیس نیویورک بوده است که سه کامیون را برای رویدادهای پذیرایی خصوصی اداره می کند. او در ماه ژوئن 6800 دلار فقط برای بنزین خرج کرد. آقای. Miscioscia در طول همه‌گیری زمانی که فروش در Upper West Side کاهش یافت، به پذیرایی معطوف شد.
او گفت: «مردم مثل گذشته بیرون نمی آیند. “و رقابت زیادی در آنجا وجود دارد.”
با این حال، ظاهر یک کامیون بستنی در یک روز گرم تابستان برای بسیاری هیجان انگیز است. در پارک فلاشینگ میدوز کرونا، دومینیکا چامبی، از Hillside، نیوجرسی، یک مخروط وانیلی آغشته به پوسته گیلاس را برای عکس‌های کوینسانا نگه داشت. بستنی صورتی نه تنها با لباس او و تم جشن شکوفه های گیلاس مطابقت داشت، بلکه خاطرات بازدیدهای دوران کودکی از پارک را نیز به همراه داشت.
او گفت: “این چیزی است که من را به یاد نیویورک می اندازد.”
