روزنامه جمهروی اسلامی نوشت: شاید شما هم این کلیپ را دیده باشید که در رشت و در زمین سبز اتفاق افتاده است. علی‌الزاهیر، ون کشت رشد در کارک است، اما با سوی درویبین میبین کے – انگر – زنی میشود به کیند.
دوربین جهت تصادف را نشان نمی دهد تا ببینیم زن پرت شده یا خود را پرت می کند یا اصلا داخل ماشین نبوده و روی زمین می افتد اما مخاطب با دیدن این تصویر متاسفانه قضاوت می کند و دستوری صادر می کند، آنقدر داغ و هیجان زده که گویی حقیقت همان چیزی است که می گوید.
پس از ارائه تصویر از منبع دیگری، به نظر نمی رسد. هیچکس از ماشین به بیرون پرتاب نمی شود، اما زمین از ماشین به بیرون پرتاب می شود. هرکس بخواهد از دستگیری و انتقال متهم به ستاد اداری جلوگیری کند. مورد کاملاً با چیزی که در تصویر اول می بینیم متفاوت است، اما چند نفر کلیپ دوم را می بینند؟ چند درصد اعتقاد دارید؟ چه کسری از این افراد از ایمان خود صحبت می کنند؟ چه نوع افرادی قرار است مشکل را حل کنند و برای گفتگو عذرخواهی کنند؟
واقعا تعداد کمی از این افراد وجود دارد. اکثر ما در همان نگاه اول دستور می دهیم و آنها را نفرین و نفرین می کنیم. ما می دانیم که در آنچه می گوییم حق داریم، اما اینطور نیست.
