اقتصاد آبی پایدار برای کشورهای کوچک و جمعیت های ساحلی حیاتی است

جمعیت سواحل جهان به طور قابل توجهی به اقتصاد جهانی کمک می کند – تخمین زده می شود 1.5 تریلیون دلار در سال – با پیش بینی ها به حدود 3 تریلیون دلار تا سال 2030.

تضمین سلامت اکوسیستم اقیانوس، حمایت از معیشت و محرک رشد اقتصادی نیازمند حمایت هدفمند از بخش‌های کلیدی، از جمله شیلات و آبزی پروری، گردشگری، انرژی، کشتیرانی و فعالیت‌های بندری، و استخراج از بستر دریا، و همچنین حوزه‌های نوآورانه‌ای مانند انرژی‌های تجدیدپذیر و بیوتکنولوژی دریایی است.

منابع دریایی “ضروری”

این امر به ویژه برای کشورهای در حال توسعه جزیره کوچک (SIDS)، که منابع دریایی برای آنها دارایی های حیاتی است و امنیت غذایی، تغذیه، اشتغال، ارز خارجی و تفریح ​​را برای آنها فراهم می کند.

علاوه بر این، از طریق مداخلات سیاستی مبتنی بر شواهد، این دارایی‌ها همچنین می‌توانند کمک‌های تقویت‌شده و پایداری به رشد اقتصادی و شکوفایی SIDS و کشورهای کمتر توسعه‌یافته (LDC) داشته باشند.

رئیس جمهور سابق سیشل، دنی فور، در گفتگوی تعاملی اصلی روز دوم کنفرانس شرکت کرد. به UN News توضیح داد اینکه “بسیار مهم است که کشورهای کوچک جایگاهی بر سر میز داشته باشند تا اطمینان حاصل شود که می توانند آرزوهای خود را مطرح کنند و در مسیر درست حرکت کنند”.

با اذعان به آن تغییرات آب و هوایی همچنان بر کشور خود و چندین SIDS تأثیر می گذارد، آقای. فور از جامعه جهانی خواست به حمایت از کشورهایی مانند سیشل ادامه دهد.

«اقتصاد آبی برای معیشت مردم و ملت‌های ما ضروری است. می بینم [investment] بسیار آهسته پیش می آید و من معتقدم که در سطح بین المللی بسیار مهم است که ما به حفظ تمرکز ادامه دهیم تا بتوانیم بین جامعه مدنی و بخش خصوصی مشارکت ایجاد کنیم.”

اقتصاد آبی واقعاً پایدار به چه معناست؟

علیرغم عدم وجود یک تعریف پذیرفته شده جهانی از مدت، اصطلاح اقتصاد آبیبانک جهانی آن را اینگونه تعریف می کند: «استفاده پایدار از منابع اقیانوس برای رشد اقتصادی، بهبود معیشت و مشاغل با حفظ سلامت اکوسیستم اقیانوس.

اقتصاد آبی همه را در اولویت قرار می دهد سه رکن پایداری: محیطی، اقتصادی و اجتماعی. هنگام صحبت از توسعه پایدار، درک تفاوت بین اقتصاد آبی و اقتصاد اقیانوسی مهم است. این اصطلاح به این معنی است که این ابتکار از نظر زیست محیطی پایدار، فراگیر و مقاوم در برابر آب و هوا است.

علاوه بر ارائه کالاها و خدمات قابل اندازه گیری از نظر پولی، صخره های مرجانی، حرا، علفزارهای دریایی و تالاب ها خدمات حیاتی اکوسیستم مانند حفاظت از ساحل و ترسیب کربن را ارائه می دهند.

اکنون اقدام کنید

کشورهای در حال توسعه جزیره ای کوچک 30 درصد از کل اقیانوس ها و دریاها را در اختیار دارند. اما چگونه SIDS و بخش خصوصی می توانند مشارکت های عادلانه و پاسخگو برای یک اقیانوس پایدار ایجاد کنند؟

کارشناسان با دعوت به اجرای وعده‌های تعیین شده در روش‌های اقدام شتاب‌دهی SIDS، شناخته شده با مختصر مسیر SAMOA و جاه‌طلبی‌های هدف 14 توسعه پایدار (SDG14)، در مورد حفاظت و استفاده پایدار از اقیانوس‌ها، در روز دوم کنفرانس بر اهمیت استفاده از همکاری بخش خصوصی برای امکان پذیر ساختن آن تاکید کرد.

اثرات تغییرات آب و هوا

در گفتگو با UN News، وزیر دولت تووالو، تاپوگائو فالفو، گفت که کشورش “تازه شروع به درک تغییرات اقلیمی و تأثیرات آن نکرده است. [the world] بلکه از نظر فیزیکی چگونگی تأثیر آن را نیز درک کنید [us]”

آقای دکتر با تشریح فرسایش عمده سواحل، خشکسالی و غرق شدن در خشکی توسط آب دریا. فالفو گفت: “این اتفاق 20 سال پیش رخ نداد. اینها تأثیرات تغییرات آب و هوایی است که من می توانم آنها را تأیید کنم و کشورهای بزرگتر ممکن است آن را تجربه نکنند.»

مسیر چندجانبه گرایی

با میلیون ها نفر در سراسر جهان در ماهیگیری و پرورش ماهی، بیشتر در کشورهای در حال توسعه، اکوسیستم های سالم و انعطاف پذیر دریایی و ساحلی برای توسعه پایدار ضروری هستند.

سایر بخش هایی که برای تاب آوری کشورهای در حال توسعه شامل بخش گردشگری ساحلی استکه تا 40 درصد یا بیشتر از تولید ناخالص داخلی جهانی (GDP) در برخی از SIDS و بخش شیلات دریایی که تقریباً 20 درصد از متوسط ​​دریافت پروتئین حیوانی مصرف شده توسط 3.2 میلیارد نفر و بیشتر را تأمین می کند، کمک می کند. بیش از 50 درصد از میانگین مصرف در برخی از کشورهای کمتر توسعه یافته است.

نگوزی اوکونجو-ایویلا، مدیر کل سازمان تجارت جهانی (WTO) افزود که بدون چندجانبه گرایی، هیچکس نمی تواند مشکل اقیانوس را حل کند.

او با تاکید بر مسیر اقتصاد آبی افزود: “SIDS پتانسیل تبدیل شدن به اقتصادهای اقیانوسی بزرگ را دارد (…) اگر این کار را به طور پایدار انجام دهیم، می توانیم چشم انداز توسعه را باز کنیم.”

زنان و اقیانوس

با تمرکز بر پیوند متقابل بین SDG14 و SDG 5 (برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان و دختران)، گروهی از کارشناسان از افزایش مشارکت و رهبری زنان در همه سطوح حمایت کردند.

با توجه به اینکه زنان در حوزه اقدامات اقیانوسی به‌ویژه در نقش‌های تصمیم‌گیری در علم اقیانوس، سیاست‌گذاری و اقتصاد آبی به‌شدت کمتر نمایندگی می‌کنند، این هیئت خواستار اقدام بیشتر و تغییر اساسی در جامعه شد.

“ما مسئولیت بزرگی داریم تا هر کاری که می توانیم برای تضمین پایداری سیاره خود و رویدادی مانند این انجام دهیم. [Conference] کلئوپاترا دومبیا هنری، رئیس دانشگاه جهانی دریانوردی، مستقر در سوئد، می‌گوید که احتمالاً یکی از مهمترین آنها از نظر آینده زندگی است.

خانم خانم با تاکید مجدد بر اهمیت توجه به شرایط کار و شکاف دستمزد زنان در شیلات. دومبیا هنری افزود: ما باید روی برخی از این سؤالات تمرکز کنیم و چیزی که من از آن خسته شده ام لبیک گفتن است، ما باید تغییرات را ایجاد کنیم و آن را به پیش ببریم.

جریان اصلی مشارکت زنان

برای ماریا داماناکی، بنیانگذار زنان پیشرو برای اقیانوس، به یک برنامه اقدام مشخص همراه با قانون نیاز است.

ما باید زنان را به عنوان بخشی از اقتصاد آبی ببینیم، باید آنها را در همه جا ببینیم، تا مشارکت آنها را در جریان اصلی قرار دهیم، زیرا بدون رهبری آنها، بشریت در کل چیزهای زیادی از دست خواهد داد. دامانکی گفت.

با مشارکت بیش از 12 هزار طرفدار اقیانوس، از جمله رهبران جهان، کارآفرینان، جوانان، تأثیرگذاران و دانشمندان، کنفرانس همچنان به انگیزه تازه‌ای برای پیشبرد SDG14، در قلب اقدام جهانی برای محافظت از حیات زیر آب، ادامه خواهد داد. اقدامات مشخصی برای ایجاد انعطاف پذیری اقیانوس ها و جوامع پایدارتر اتخاذ خواهد شد که با موج جدیدی از تعهدات برای بازگرداندن سلامت اقیانوس ها حمایت می شود.

در طول هفته، UN News پوشش روزانه کنفرانس و همچنین مصاحبه‌ها، پادکست‌ها و ویژگی‌ها را برای شما ارائه می‌کند که می‌توانید از اینجا به آنها دسترسی داشته باشید.