به گفته سینگ، محققان دریافته اند که همه انواع ورزش از جمله ورزش های هوازی مانند پیاده روی، تمرینات مقاومتی، پیلاتس و یوگا برای بهبود علائم اختلالات روانی مفید هستند. نتایج تحقیق نشان داد که انواع تمرینات ورزشی و انواع خاصی از رفتارها تاثیر بیشتری بر اختلالات روانی دارند. به عنوان مثال، یوگا و سایر تمرینات ذهنی تأثیر بسیار بالایی در کاهش اضطراب افراد دارند. در حالی که تمرین مقاومتی بیشترین کمک را به افسردگی کرد.
سینگ در بخشی از شرکت خود می‌گوید: «ورزش شدید کوتاه‌مدت یا متوسط، در مقایسه با ورزش‌های طولانی‌مدت و با شدت کمتر، با بهبود بیشتری در بیماران مبتلا به افسردگی و اضطراب همراه است.»
پذیرش این واقعیت که تمرینات کوتاه مدت نتایج بهتری نسبت به مداخلات ورزشی طولانی مدت دارند، کار دشواری است. نویسندگان مقاله این موضوع را توضیح می دهند و می گویند که احتمالاً رعایت برنامه های بلندمدت که دارای مزایای روانی هستند برای افراد دشوار است و همین موضوع باعث می شود برنامه های کوتاه مدت عملکرد بهتری داشته باشند.
زنان باردار یا افرادی که به تازگی زایمان کرده‌اند، بیماران مبتلا به افسردگی، اچ‌آی‌وی، بیماری‌های کلیوی و حتی افراد سالم از نظر جسمی، گروه‌هایی بودند که بیشترین بهره را از برنامه‌های ورزشی کوتاه‌مدت در این مطالعه بردند. به گفته محققان، این موضوع ممکن است منعکس کننده گروه هایی با علائم شدیدتر مانند افسردگی یا اضطراب و سطوح پایین تر فعالیت بدنی باشد که در مقایسه با جمعیت غیر بالینی فضای بیشتری برای بهبود داشتند.
همچنین باید توجه داشت که بیشتر شواهد موجود افسردگی خفیف تا متوسط را توصیف می‌کنند و مطالعات کمتری در مورد اضطراب و پریشانی روانی انجام شده است. بنابراین تحقیقات بیشتر در زمینه های مختلف سلامت روان می تواند به نتایج قوی تری منجر شود.
لازم به ذکر است که یافته های اخیر این موضوع، نقش بسیار مهم مشاوره و دارودرمانی را در بهبود بیماری های روانی رد نمی کند. بلکه بر این موضوع تاکید می کنند که ورزش و درمان آنقدر مهم و مفید است که باید به آن توجه بیشتری شود.
در نهایت، نویسندگان مقاله به این نتیجه رسیدند که فعالیت بدنی برای بهبود علائم افسردگی، اضطراب و پریشانی روانی بسیار مفید است. آنها همچنین تاکید می کنند که بهبودهای مطلوب در طیف وسیعی از سالمندان از جمله جمعیت عمومی، افراد مبتلا به اختلالات سلامت روان و افراد مبتلا به بیماری های مزمن مشاهده شده است.
نتایج این مطالعه در مجله ورزشی بریتانیا منتشر شده است.
