فرارو- فال از آثار ادبی است، از باورهای کهن، این مرز و بوم است. در گذشته ساکنان این دیار به نویسندگانی روی می آوردند که فکر می کردند حق بهره مندی از این واژه را دارند. اما در گذر زمان تنها یاد حافظ در فرهنگ عامه باقی مانده است.
Чу саро агр бахрами дми بх گولزاری
خورد ز غرت روی تو هر گلی کاری
ز کفر زلف تو هر حلقای‌و آشوبی
З سپیده چشم به هر گوشه و بیماری
مارو کو بخت من‌ای کشم مست یار به خوب
ک در پی است ز هر سویت اه بیداری
نصار خاك رحت نقد جان من هر كاند
که نیست نکید روان را تو کمیدی
دلا حماد مزن لاف زلف دلباندان
کو تیر رای شوی کی کشیدت کاری
سرم دیوانه می شد و گاهی این کار را نمی کردم
دلم غربت و نوبودت غرف حترین
சா குக்குக்குக்கும் ஆர்ர் மின் காக்கும் ஆர்ர் மின் கார்
به خنده گفت ک‌ا حافیز این که پرگاری
شرح لغت نامه: پرگر به فاتحه و سکون دوم: سامان و حیله و کاره.
تفسیر عرفانی:
عاشقان عاشق هر چه از سرمایه خوب زندگی دارند در راه عاشقی فدا می کنند تا در کار عشق کالایی بیابند. زیرا که اقدس بی شمار سالکان را در این راه ملول ساخته و عاشق در جستجوی دیدن او بیدار است.
تفسیر شعر:
اگر از فرصت های زندگی به اندازه کافی استفاده نکرده اید، از این به بعد سعی کنید قدر فرصت هایی را که برایتان پیش می آید بدانید و از آنها استفاده کنید، زیرا زمان در حال گذر است و زندگی من هر روز به پایان خود نزدیک می شود. پس اگر آرزویی دارید که برآورده شدن آن امکان پذیر است، زودتر دست به کار شوید و فرصتی را که این روزها قابل برگشت نیست از دست بدهید.
