فرارو- فال از آثار ادبی است، از باورهای کهن، این مرز و بوم است. در گذشته ساکنان این دیار به نویسندگانی روی می آوردند که فکر می کردند حق بهره مندی از این واژه را دارند. اما در گذر زمان تنها یاد حافظ در فرهنگ عامه باقی مانده است.
می ترسم در غم اشک بریزد
وین راز سر به مهر به علم شود سمر شود
گویند سنگ لعل شود در مقام سبر
Аری شود ولیک به خون جیر شود
دلم می خواهد گریه کنم و گریه کنم
كز دست غم خلوس من آن جا مجر شود
از هر گوشه ای برای تیرها دعا کرده ام
به کز آن میانه یکی می شود کارک
اي جان حاديس ما بر دلدار بازگو
لیک کنان مگو که سبا را می شود
אז קימיאי מהר תו זר גשת רוי מן
ארי בהים לתפשמה הקאז זר שוד
در تنگنای هایراتم از نخوت راگیب
پروردگارا، باشد که در دنیا مورد توجه قرار نگیرد
این ایده خوبی برای کسی نیست
مردم مهربان را ببین
این مایه شرمساری است که مجلس کنگره حق دارد
سرها بر استانا و کاک در شود
حافظ کو نافه سر زلفش به دست توست
دم درکش ار نه باد سبا را خبر می کند
شرح فرهنگ لغت: سمر: به فائة اول و دوم داستان
تفصير يرفاني:
می ترسم اشک حجاب غم و اندوه را پاره کند و این راز در دنیا معلوم شود. معنای این شعر این است که عاشقان با صبر می توانند معشوق را ملاقات کنند، زیرا انتظار و صبر انسان را به کمال می رساند و او را شایسته و شایسته بارگاه خدا می کند.
تفسیر شعر:
حالا که فرصت پیش آمده و موقعیت فراهم شده، از آن استفاده کنید زیرا شانس یک بار به همه افراد خانه ضربه می زند. به خدا توکل کن و مغرور نباش.
