مسیر جو بایدن به سمت نامزدی مجدد توسط حزب دموکرات، سفری که طبق گزارش ها احتمالا هفته آینده رسما آغاز خواهد شد، نشان دهنده پیروزی یک نامعقول ظاهری بر دیگری خواهد بود.
از ابتدای ریاست جمهوری بایدن، هر گفت و گوی جدی درباره انتخاب مجدد بایدن با تقریباً غیرممکن بودن تصور مردی که به طور محسوسی خیلی پیرتر از آن است، شروع شده است که خود را درگیر سختی های یک کمپین ریاست جمهوری دیگر می کند و زمانی که بایدن خود را به عنوان یک دست ثابت بفروشد. بی ثباتی حتی توسط رای دهندگان ائتلاف خود به طور گسترده به رسمیت شناخته شده است.
با این حال، این عدم امکان با عدم امکان فهمیدن اینکه چگونه بایدن را کنار بگذارد (به وضوح نمی‌تواند به شرط اورژانس پزشکی باشد) یا تشخیص اینکه چگونه یک دموکرات جاه‌طلب می‌تواند وادار شود که او را به چالش بکشد، برخورد می‌کند.
پویایی که در وهله اول بایدن را به عنوان نامزد انتخاب کرد، برندسازی معتدل و موقعیت کافی چپ او، همچنان از او در برابر مخالفت یکپارچه در هر دو جناح محافظت می کند. رقبای جوان‌تری که در سال 2020 او را به چالش کشیدند، پیت بوتیگیگ و کامالا هریس، در دولت او انتخاب شده‌اند (جایی که برندهای آنها دقیقاً شکوفا نشده است). در همین حال، نسل رو به رشد فرمانداران دموکرات – گاوین نیوسام، جرد پولیس، گرچن ویتمر و جاش شاپیرو – خود را (به ویژه نیوزوم) برای چشم‌انداز پس از بایدن قرار داده‌اند و تنها در صورت کناره‌گیری او آماده ورود به صحنه هستند.
بایدن همچنین از آن نوع قماربازی ها و شکست هایی که ممکن است حوزه انتخابیه بزرگی را آماده شورش کند، اجتناب کرده است. (Back Back Better در قانون کاهش تورم کاهش یافت، اما در نهایت تصویب شد؛ مشارکت ما در اوکراین، شاهین های لیبرال را راضی کرد و در عین حال از درگیری مستقیم با روسیه که ممکن است چپ ضد جنگ را به بهترین شکل تبدیل کند، متوقف شد.) و او از این راه سود برده است. قطبی‌سازی و ضدترامپیسم لیبرالیسم یکپارچه‌تر را به وجود آورده است، که با روحیه ایجاد اعتماد آغشته شده است که باعث می‌شود ایده چالش اصلی نه تنها خطرناک، بلکه بدنام به نظر برسد.
هیچ کدام از اینها دشواری تصور کمپین او را برای چهار سال دیگر برطرف نمی کند. اما دشواری درک اینکه چگونه هر نیروی جدی و قابل احترامی در داخل حزب دمکرات می تواند برای متوقف کردن آن سازماندهی شود، پیشی گرفته است.
با این حال، همانطور که دوران ترامپ به ما آموخته است، افراد جدی و قابل احترام تنها نیروها در سیاست آمریکا نیستند. بی اعتباری نیز قدرت دارد. در حال حاضر هیچ فرصت روشنی برای رقیب بزرگی مانند نیوسام برای جایگزینی بایدن به عنوان نامزد دموکرات ها وجود ندارد. اما با وجود اعداد و ارقام رئیس‌جمهور به‌طور پیوسته ضعیف، با تعدد آشکار دموکرات‌ها که ترجیح می‌دهند رئیس‌جمهور دوباره نامزد نشود و بایدن در نظرسنجی نیوهمپشایر درگیر شود (او در نظرسنجی ژانویه از بوتیجیگ عقب‌تر بود و در نظرسنجی اخیر رهبری کرد، اما تنها با ۳۴ نفر. درصد)، جایی برای افرادی که کمتر از دست می دهند وجود دارد تا سعی کنند نمایشنامه ای مشابه یوجین مک کارتی در سال 1968 یا پت بوکانن در سال 1992 یا برنی سندرز در سال 2016 را اجرا کنند – تا خود را به عنوان نامزد اعتراضی به هر یک از کانال ها معرفی کنند. نارضایتی های پنهان یا از طریق کمپین های خود کشف کنید که این شکایات چه می تواند باشد.
در حال حاضر تنها چهره مهمی که برای آن نقش تست شده است، رابرت اف کندی جونیور، فعال برجسته ضد واکسن است که کمپین خود را در بوستون این هفته افتتاح کرد. او یک نمونه آزمایشی جالب است، زیرا در حالی که او خیلی خارج از جریان اصلی لیبرال فعلی است، نامش با نوعی نوستالژی متمایز از دموکرات‌ها معامله می‌شود، در حالی که بداخلاقی‌های ضدشرکتی او حاکی از تمایلی است که قبلاً در سمت چپ قدرتمند بود، قبل از اینکه ترامپیسم جذب شود. مقدار زیادی انرژی پارانوئید و توطئه.
این امر باعث می‌شود که او را در حال کشف یک حوزه انتخابیه واقعی از دموکرات‌ها تصور کنیم که کاملاً خوشحال نیستند که بخشی از ائتلافی هستند که تخصص رسمی را ارزشمند می‌دانند، و دیدگاه‌های کل‌نگر در مورد پزشکی را با شک و تردید در مورد روایت جریان اصلی – خوب، ترور کندی برای شروع کنید (اگرچه او باید برای برخی از این رای دهندگان با ماریان ویلیامسون، که کلاه او نیز دوباره در رینگ است، رقابت کند).
در عین حال شهرت او به عنوان یک توطئه گر باعث می شود RFK Jr. وسیله ای ضعیف برای دموکرات هایی که ممکن است بخواهند رای ضد بایدن بدهند بدون بیانیه ضد واکسن. بنابراین برای حزب باید نسبتاً آسان باشد که اطراف نامزدی خود را به یک حلقه بهداشتی برسند، به طوری که 10 درصد آرا ممکن است اما 30 درصد غیرقابل تصور است.
این آستانه 30 درصدی است که توسط مک کارتی و بوکانن در انتخابات مقدماتی نیوهمپشایر شکسته شد و در صورت نقض آن، مشکلات واقعی برای بایدن ایجاد خواهد کرد. من گمان می کنم که نارضایتی کافی بر اساس سن و مسائل تناسب اندام به تنهایی وجود داشته باشد تا چنین تخلفی رخ دهد. اما آیا کسی از RFK Jr به جریان اصلی نزدیکتر است؟ چه کسی می‌خواهد این مشکلات را ایجاد کند و چهره خود را در معرض خطر مقصر دانستن ریاست‌جمهوری ترامپ یا رون دیسانتیس بالا ببرد؟
در حالت ایده آل، ستونی مانند این با شناسایی فقط آن شخص، در شکوفایی نبوی، به پایان می رسد. اما از آنجایی که من نامزد آماده ای ندارم، شاید بایدن بتواند نفس راحتی بکشد – با وجود همه موانع سنی که یک بار دیگر با فقدان هر جایگزین معتبری برطرف شده است.
