یک تشنج آمریکا و بسیاری دیگر از دموکراسی های غربی را در چند سال گذشته تکان داده است. مردم از قدرت مستقر منزجر شدند، اعتماد به بسیاری از نهادها نزدیک به کف بود، خشم پوپولیستی از راست و چپ بالا گرفت.
در سمت راست، در آمریکا، این به عنوان دونالد ترامپ ظاهر شد. به اعتبار بزرگ خود، ترامپ حزب جمهوریخواه را دوباره اختراع کرد. او پوسته شرکتی ریگانیسم را از بین برد و حزب را در مسیر تبدیل شدن به یک حزب چند نژادی طبقه کارگر قرار داد. او در کمال بی اعتباری خود، این گذار را در تعصب، فحشا و فساد پوشاند. او عصر سیاست عملکرد را آغاز کرد – عصری که در آن رهبران بیشتر بر وضعیت‌های جلب توجه تاکید می‌کنند تا تغییر عملی.
چپ نسخه کوچکتر خود را از پوپولیسم نمایشی داشت. الکساندریا اوکاسیو کورتز به لطف مشارکت های مهم خود در اینستاگرام به یک چهره سیاسی مهم تبدیل شد. طرح جدید سبز یک بسته قانونی نبود، بلکه یک معجون رسانه ای شیرینی پنبه ای بود. شعارهایی مانند “لغو ICE” و “کم کردن پول پلیس” سیاست های عملی نبودند، فقط عبارات جالبی برای گذاشتن روی پوسترها بودند.
تشنج پوپولیستی لحظه‌های خود را داشت، اما در سمت چپ، دموکرات‌های برجسته سعی کردند از انرژی آن استفاده کنند و در عین حال افراط‌های غیرقابل انتخاب آن را مهار کنند. در سال 2020، جیمز کلایبرن از یک میانه‌روی مستقر به نام جو بایدن حمایت کرد. در آن سال، پس از آن که به نظر می‌رسید که مترقی‌ها برای دموکرات‌ها چندین کرسی مجلس نمایندگان با صحبت‌های بی‌نظیر از سوسیالیسم هزینه کردند، ابیگیل اسپانبرگر، دموکرات میانه‌رو، چپ را کباب کرد و یکی از کسانی بود که به عقب‌نشینی حزب به سمت مرکز در مورد جنایات و مسائل دیگر کمک کرد. بایدن در حالی که از برخی ایده‌های مترقی استفاده می‌کرد، سبک نمایشی لحظه پوپولیستی را رد کرد.
پوپولیسم اجرایی شروع به فروکش کرده است. توییتر کلاس رسانه ای را که دو سال پیش داشت، ندارد. اوج بیداری گذشته است. به نظر می رسد اخیراً کنسلی ها کمتر و ارعاب فکری کمتری صورت گرفته است. من به جان شک داشتم. 6 کمیته در ابتدا، اما من اکنون می دانم که نقش مهم فرهنگی ایفا کرده است. آن کمیته آمریکا را وادار کرد تا به ورطه نگاه کند تا خشونت نیهیلیستی را ببیند که در قلب پوپولیسم ترامپی نهفته است.
انتخابات 2022 لحظه ای را رقم زد که آمریکا شروع به پشت سر گذاشتن پوپولیسم اجرایی کرد. اگرچه نتایج جزئی است و شرکای ترامپ همچنان می توانند به جمهوری خواهان در کنترل کنگره کمک کنند، اما در این انتخابات شاهد ظهور اکثریت ضد ترامپ بودیم.
بر اساس یک نظرسنجی ملی، نزدیک به 60 درصد از رای دهندگان گفتند که دیدگاه نامطلوبی نسبت به ترامپ دارند. تقریباً نیمی از رای دهندگانی که گفتند تا حدودی با بایدن به عنوان رئیس جمهور مخالف هستند، همچنان به دموکرات ها رأی دادند، احتمالاً به این دلیل که به ترامپیسم رأی نمی دادند. در نظرسنجی رویترز/ایپسوس در سپتامبر، 58 درصد از پاسخ دهندگان گفتند که جنبش MAGA بنیادهای دموکراتیک آمریکا را تهدید می کند.
تنها مهم ترین نتیجه این انتخابات، پیروزی هنجارها بود. رهبران مؤسس و عملی که همیشه با عصبانیت بر سر شما فریاد نمی زنند، در سمت راست و چپ به خوبی عمل کردند: مایک دی واین در اوهایو، جاش شاپیرو در پنسیلوانیا. مدیران متصدی کار از جان تون در داکوتای جنوبی تا ران وایدن در اورگان شب های موفقی داشتند. دولت تونی اورز از ویسکانسین نقل قولی داشت که انتخابات را خلاصه می کرد: «کسل برنده می شود».
آمریکایی ها هنوز عمیقاً از وضعیت کشور ناراضی هستند، اما به نظر می رسد نظریه تغییر آنها شروع به تغییر کرده است. سریال رسانه ای کمتر تاریخی. سیاست وجودی کمتر تهدید. بیایید افرادی را پیدا کنیم که بتوانند کارها را انجام دهند.
نتایج گویا انتخابات در سطح وزیر امور خارجه بود. ائتلاف وزیر اول امور خارجه آمریکا شامل نامزدهایی است که نتایج انتخابات 2020 را رد کردند و اگر روز سه شنبه برنده می شدند، تهدیدی برای یکپارچگی انتخابات بودند. اکثر آنها یا شکست خورده اند یا به نظر می رسد در راه باخت هستند. در همین حال، برد رافنسپرگر، وزیر امور خارجه جورجیا که در برابر قلدری ترامپ ایستادگی کرد، با اختلاف زیادی پیروز شد.
از آنجایی که دموکرات‌ها تمایلات افراطی خود را مهار کردند در حالی که جمهوری‌خواهان این کار را نکردند، در سالی که می‌توانست حزب جمهوریخواه باشد، جایگاه خود را در میان مستقل‌ها حفظ کردند. در مورد سقط جنین و بسیاری از مسائل دیگر، قاعده رأی‌دهندگان میانه همچنان اعمال می‌شود. اگر بتوانید به سمت محلی بروید که رای دهندگان میانه رو در آن زندگی می کنند، در انتخابات پیروز خواهید شد.
برای روشن بودن، من نمی گویم که تب در ذهن کسانی که در جنبش MAGA هستند شکسته شده است. من نمی گویم جمهوری خواهان MAGA در کنگره بعدی افراد لونی زیادی را آزاد نخواهند کرد. من می گویم رای دهندگان دیواری دور آن جنبش کشیده اند تا مطمئن شوند که دیگر قدرتی را که قبلاً از آن برخوردار بود به دست نمی آورد. من می گویم رای دهندگان به جمهوری خواهان دستور راهپیمایی واضحی داده اند – کاری را که دموکرات ها انجام دادند انجام دهند و افراط و تفریط های پوپولیستی را از طرف خودشان به عقب برگردانند.
دو حقیقت بزرگ وجود دارد که شما را با آنها ترک می کنم. اول اینکه هر دو طرف اساسا ضعیف هستند. دموکرات ها ضعیف هستند زیرا به حزب نخبگان تحصیل کرده تبدیل شده اند. جمهوری خواهان به خاطر ترامپ ضعیف هستند. ضعف جمهوری خواهان راحت تر از بین می رود. اگر جمهوری خواهان از شر ترامپ خلاص شوند، می توانند به حزب مسلط در آمریکا تبدیل شوند. اگر این کار را نکنند، رد خواهند شد.
دوم، نبرد برای حفظ نظم جهانی لیبرال به طور کامل در جریان است. در حالی که استبداد پوپولیستی همچنان یک نیروی قدرتمند در سراسر جهان است، مردم، از کیف تا کالامازو، قیام کرده اند تا ما را به سوی دنیایی سوق دهند که در آن قوانین مهم، عملی بودن، ثبات و شخصیت مهم است.
همانطور که ایروینگ کریستول یک بار نوشت، مردم در دموکراسی ما “به طور غیر معمول عاقل نیستند، اما تجربه آنها آنها را به طور غیر معمول معقول می کند.”
